Rosenhorn von Dossenhütte
| Datum | Samstag/Sonntag, 14./15. Uugschte 2021 |
| Tourenbericht Di hornigi Rose, wo kiner Stachle het Wär itz sinet, är überchömi e Tourebricht z läse vo A nach B, dä söll gschyder itz scho grad d Syte umlitze, bevor dases enttüüschti Runzele uf dr Stirne gitt. Das chönnter ned erwarte vo mir. Wieso? I verratenechs: Bärgnäme u Gratusrichtige blybe bi mier so lang hange wines Express am Bohrhaagge – usghenkt u furt. I frage mi höchschtens, wiene muusgraue Stiihuuffe zumne sone edle Name chunnt? Cha mir das öpper säge? Äbe, uf däm symer gsy, üsere elf. Also gnau gno symer z vierzäht id Dossenhütte ufgstiege. D Brigitte u dr Bänz hi sig gly scho entschiede, ds Ränfenhorn z bestige u dr Peter isch ir Hütte blibe. Es isch ihm ned guet ergange u de söll me nüt erzwinge. Am Endi vor Tour im Rosenlaui, zum Adieusäge, hetmer jedes müesse es Adjektiv ufzele, wo itz – dir merkets de scho – dr Reihe nah vor jedem Name i Text ygsetzt worden isch. Also, wär das Gschichtli gluubt, isch sälber tschuld! Dr erscht Haslichiechen u ds Stück Aprikosechueche sy lengschtens verschlunge gsy, wones di warmi Michèle inschtruiert het, wieme das mitemne Siil aastellt – das Verschlinge. Armlengi Siil näh - när obenum – unedürischlüüfe – halt, drümal um!! rüeft dr windstill Bänz höchscht ufmerksam id Rundi! «Ja, heiss, Ursi, das machsch du flott», ermuetiget ds vo null uf hundert Kläri u schriisst derzue a allne Endene vom Siil nu chli nache. Aber dr knackig Res, dä hets fasch sälber ygliiret mit syre Variante, wo hantlig als ned SAC-konform isch zruggglyret worde. Dr nahrhaft Peter het vo Wytem zuegugget u sig sy Sach derby denkt. Ohni Wort! Söttigs isch ja scho usem Gruppechat lengschtens bekannt: Dr Maa – (k)iis Wort, d Froue – äs Wörterbuech! Wos due under schönschtem Stärnehimel endlig Ärischt isch worde mit däm Aasiile u Chnüpple u so, hets due nu schier es Gjufel gä... eh ja, es hii ned aller dr Wecker ghört, cha ja passiere. Nume di drizähjehrigi spannendi Hannah - niemer z chly für Profi z sy – het i aller Rueh vorziigt, wimes macht. U wo d Sune due endlig us de Fädere graagget isch unes überholt, het dr gsellig Markus mit dr grossartige Monika im Schlepptou scho schier umi Hunger gha. Es isch obsi gange ufene Sattel, wos Znüni het gä. E wyti, schneewyssi Äbeni vornes, zringsetum stah d Bärge im Kreis wi wesi mitnes wette Chatz u Muus spiele. Äbe die, woni d Näme scho umi vergässe ha. Mitem Lied «Ein heller Morgen ohne Sorgen folget der düsteren Nacht» uf de Lippe stapfe di vier Siilschafte los, vor sig blaue Himel u hinder sig d Bärgchöttene i abgstueftem blau-grau wie usem Malchaschte. Es liechts Fröschtle ume Nasespitz, dr Pickel bärgsytig ir Hand, ds Siil ging gspannts u mitem Prusik ir andere Hand, mol, das isch SAC-Heimat! Di früüdigi Brigitte het nes vom Ränfenhorn us zuegwunke, lengschte bevor mir ufem Gipfel sy gsy. Mengisch e tole Schritt überne Spalt, süsch schön iis Stygyse vor ds andere wie im Gänsemarsch hi o mier zu gäbiger Zyt üsi Rose bestige. Üh die Ussicht!! Nume...wele isch itz o wele Bärg? Es het vinechli es Ratiburgere gä. Schlussemend sy si ufem Handy feschtghalte worde mitsamt es paar glächerige Gsichter. Nume äbe, weme ufem Gipfel isch gsy, chönnti me vo mier us d Wält albe ufe Chopf stele...das Acheluufe fahrt nämlig id Scheiche. Diesmal bsunders - bis z underscht ids Rosenlaui. Vorab ds feine Mädi, z hinderscht di überglückligi Renate u d Gedanke bim Suure Moscht uneme Stück Früchtechueche. So chunnts, wies ging chunnt: O dr lengscht Wäg hört iinisch mitemne letschte Schritt uf. O wes e gfüehlti Ewigkiit duuret. Zämegfasst chönnt me säge, oder wie di phänomenali Ruth gmiint het, dm Kater vo de Muskle z Trotz: S isch e atemberuubend schöni Tour gsy! Danke, Michèle! Dr mächtig Schreiberling Edith |
|
SAC Sektion Wildstrubel
·
info@sac-wildstrubel.ch
